Et ve kemikten ağlarla, metal dağlarıyla,
Sevgisiz, aşksız, ruhsuz büyüyorken kent,
Kendi içine çekildi gölgeler öksüz kaldı
Gecenin gözleri öfke dolu dilinde küfürler
Kaçacak bir yol bulamadım yalnızlığımdan
Saklanabilecek, sığınacağım bir kucak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla