Beni Sen Öldürdün Şiiri - Knight Errant

Lise hayatı öldürdü beni
Kaloriferin başında içtiğimiz çaylar
Arka bahçede attığımız turlar öldürdü
Bir de kız pansiyonun merdivenleriyle
Kantindeki masalar öldürdü beni

Bursa'nın havası öldürdü beni
Rüzgarda dalgalanan kıpkızıl saçların
Soğuktan kızaran burnun öldürdü
Bir de üşüyünce koluma girmenle
Kazağımı verişim öldürdü beni

Çarşı esnafı öldürdü beni
Salep içtiğimiz köşedeki kafe
Klasik dondurmacımız Geye öldürdü
Bir de Burç sinemalarıyla
Tostçu Hüseyin öldürdü beni

Bursa'nın doğası öldürdü beni
Setbaşı Köprüsü'nden dereyi seyretmemiz
Sonra aşağı inip taş atmamız öldürdü
Bir de teleferik keyfimizle
Uludağ'ın suları öldürdü beni

Aşk acısı öldürdü beni
Deli gibi durmadan çarpan kalbim
Seni düşünmekten kaybolan aklım öldürdü
Bir de sabaha kadar sönmeyen dolunayla
Yarım yamamalak parlayan yıldızlar öldürdü beni

Aslında beni sen öldürdün
Sana her baktığımda ışıldayan mavi gözlerin
Üşüdüğünde yanağıma dayadığın ellerin öldürdü
Her gün taktığın o püsküllü sarı şapkayla
Üzerinde bir kez gördüğüm o beyaz kazak öldürdü
O yumuşscık, dağınık kızıl şaçlarınla
Bir ömür kadar uzak olan dudakların öldürdü
Evet, evet aslında beni sen öldürdün