Seni bana sorarlar
Beni sen anlatırsın
Çocukluğumu anlatır
O şirin semtin
Yaz gecesinde süzülen
Neşeli sesi klarnetin
O ev anlatır çocukluğumu
Penceresine çıkınca
Görünür Mavi Cami
Tevazuuyla bize bakar
O görkem timsali
Ve söyler yazgısını yüzyılların
Eflatun kızıl semada
Süleymaniye ile beraber
Çocukluk bir kaçamaktır
Taksimde sinemaya
Çırpınan bir balık
Oltaya takılan Galatada
Ergenliğimi en iyi sen anladın
Ne de olsa sen de biraz karışıktın
Ergenlik hayallere dalmaktı
Çığlık atan martılarla
Dumanlı başım
Üsküdara giden motorda
Saçlarımı uçuşturan
O serin rüzgarla
Senden dinledik aşkı gençken
Dalgalarla kıyıya vuran
Kız kulesinin iç çekişlerinden
Gençliğim akseder suda
Sarıyerde yakamozlarda
Çiçeklerde dile gelir
Yarin omzuma yaslandığı
Fenerbahçe parkında
Geçip de gençlik
Erince yaş kemale
Üşüşünce bin dert, tasa
Korkma dersin, dur bir dinle
Bak bana, ayaktayım yine
Yeni Cami hala yeni
Minareler hep ışık seli
Var mı sarayların
Topkapı kadar güzeli
Seni bana sorarlar
Beni sen anlatırsın
Gezdiğim her köşende
Bir parçamı saklarsın
İstanbul
Kayıt Tarihi : 25.4.2005 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)