Beni Sattın Güzelim Şiiri - Kerim Baydak

Beni Sattın Güzelim

Yürek yangınıdır bende ki, benliğimi kavuran.
Lime limeyle harmanlayıp, rüzgarlara savuran.
Sevdalar uğruna can yakıp, aşklardan hep dem vuran.
Yanmama sebep değil misin, beni sattın güzelim.

Tüm suçum hep seni sevmekti, birlikte olabilmek.
Ellerini tutabilmekti, seninle gezebilmek.
Bir an olsaydım seninle yar, son nefesim vermek.
Ümitler verip çekip gittin, beni sattın güzelim.

Böyle mi anlaştık seninle, çekip te gittin neden.
Mahkum ettin karanlıklara, neydi ki sebep neden.
Şimdi yaşasam ne olacak, yoruldu artık beden.
Ölümüme sebep hep sensin, beni sattın güzelim.

Düşünüyorum da halini, vicdanın çok mu rahat.
Lanet okumak mı; istemem! Hep sendedir kabahat.
Elveda demeden ölürsem, yatabilir isen yat.
Menzilime çekilen setsin, beni sattın güzelim.

Prangalara vurdun beni, hep mezatlarda sattın.
Sanki dertlerim yetmez gibi, bu derdi de sen kattın.
Dünya malın olsa güzelim, inan ki tek sen battın.
Yüreğimde harın sebebi, beni sattın güzelim.

Hiç lanet okumadım ama, küçücük bir beddua.
Özlemle yanıp tutuşasın, görmeyesin hiç rüya.
Sen de sonbaharda ölesin, hasret kalasın suya.
Ölümüme sebep sen oldun, beni sattın güzelim.

16.10.2006 / Kerim Baydak-Adıyaman