Yollarını ve ellerini benden ayıran coşkun denizler gibi, ağladıkça büyüyecek dalgalanışım bende olmadığın her güne.
Kutsanmış özlemlerimden sana dair damlalar yaşayacaksın. Birini sevmek ölümcül bir mikrop gibi algıladığım dalgalarındayım.
Eskiz serüvenlerim bitik anlatılarda, esrik bir yenilik öncesinde kabuk değiştiren yılanların yıllarımı ısırdı. Tüm güncelerim zehrinden kıskaçlarını zorluyor zamanın.
Ayrılık krallığımın tahtından indirdin. Egzotik ülkelere gönderdin,efsuni ve tütsülü bekleyişler içre saklandım, bekledim ne sen ne de sırların belirdi. Arınma kolonilerine gelen son Cenevizli olarak ruhunun baharatını aradım egzotik kaçışlarının soncularından.
Kavuşma yeliyle gelip, musonlarında kalacaktık altı ay gecen altı ay gündüzün olarak Uzakdoğu’nun ılgamışlarında gılmanın olarak yaşamak istemeyi heceliyorum
Gidiş atomunun düştüğü sevda kentinde, sensizliğin yeniden tozları arasında büyüyen Nagazakili bir yaralıyım.
Çoğalmış aşamaların gülücük sonralarına sonlarımın gölgesi uzar,sen gelmezsin uzar uzar üzüntülerim.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
