Sanırım epeydir çalıyordu ayrılık bu sevdanın kapısını
Ve biz bir “tak” sesi dahi duymaya tahammül edebilir vaziyette değildik.
Yılgındık.. yorgunduk..
Neydi bizi bu kadar yoran bilmedik.
Bir düş’ün koynundan diğer birine el atacak olurken yitirmişiz bu aşkın en masum hayallerini
En saf, en temiz günlerini…
Sen kararsızlık ve pişmanlıklarınla, ben korkulu rüyalarımla bir köşede oturmuş;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta