yıkılan evler gibi ömrüm
kırılan kiremitler gibiydi oysa günlerim
beni özleyince
en güzel küfürleri söyle içinden
aldatılmışlığın kalemini kır...
zincirlerle beni mapushaneye gönder
istersen f tipi olsun
canın sağolsun.
içerde bıraktığım dünya
demir parmalıklar arkasında
kaç uykusuz gecede adını sayıkladım.
avluya kaç kez adını yazdım bilmiyorum
oysa ben seni yedi cihanda sevmek isterdim
oysa ben seni terkedilmişliğin acısıyla geride bırakmak isterdim.
ve aladatılarak vazgeçtim.
Kayıt Tarihi : 10.9.2002 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!