yarım kalmış bir şeyler var aramızda,
kime sorsam ayıplar beni senin yanında.
ama kim görebilir?
böyle bir aşkı,
böyle bir zamanda.
o sabah kederimden tüm mahalleyi yakardım
ama sessizce oturup kaderime ağladım.
ben seni bilirdim tanrıya yalvarırdım,
bir defa görmek için saatleri kaçırırdım.
şimdi orantısız yaşamım
hiçbir yere sığamaz oldu.
şimdi seni sevmiş olmak,
beni yaralamış oldu.
yine de tek tesellimsin,
gözlerimi açma nedenimsin.
gördüğüm yüzler...
evet,
hepsi sensin.
her biri ayrı bir hikaye anlatıyor bana,
her birinin derdi başka.
öylesine yaşıyor insanlar,
öylesine bir sevda tutturmuşlar,
yürüyüp gidiyorlar aşk sandıklarının ardından.
kime sorsan geçti en derin yaradan.
bilmezler,
biz aştık derin okyanuslar.
ki sevgi böyleydi;
koşarken tersine fırtınanın
ve uçurumdayken sabrın,
dönmekti yüzünü ufka,
dökmekti içini Aşk'ına!
yaşadım yaşadım ezilen gururumun ardında
istedim seni her anımda
savrulurken gençliğim ellerinde
pes ettim ben de senin rüzgarında.
bir kıyı isterdim şu kısa ömrümde.
tekdüze yaşamayı da istemezdim belki de.
ama yine de,
senden tek dileğimdi.
''beni öylesine sevme.''
Kayıt Tarihi : 14.12.2024 00:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!