Beni Öpme. Şiiri - Kürşat Çek

Terk edilmiş bir evin, korku filmlerine konu olmasıydı bütün olay.
Arkada çalan fon müziği yerine sesimi duyarsan korkma dön ve gözlerime bak.
Kendini güvende hissedeceksin.
Korkma, ben varım..
Sen yok olsan bile..
Sana ne konuşsam, içinde yankı yapıyor.
İçin boş, ben bardağı taşıran son damlayı alamayacak kadar doluyken.
Kumun üstündeyim ve boşa kürek çektiğimi biliyorum.
Sen ne yap biliyor musun?
Durup dururken elimi tut ve ''seni hiç bırakmayacağım'' diye onlara de, bana değil..
Üşürsem eğer battaniye örtme üstüme, battaniye ol bana, sıkı sıkı sarıl..
Sonra bir sigara yak, sen filtresini ıslat tükürüğündeki dokuları hissedeyim.
-Beni öpme.
Dudak koruyucunu sür ve koru onlardan beni, uzak tut.
Benden değil ama dudaklarımdan..
Çünkü dudaklarımda çatlak var, arasından seni seviyorum gibi kelimeler çıkıyor.
-Duy, aldırış et
Her şey sustuğumuz gibi, beni konuşturma..
Konuşursam tam konuşurum, yarım kalırız..
Gözlerini karşıma koy yanıma gel ve söyleyeceklerimi dinle.

Beni, sev
Beni, aklından çıkarma.
Beni, unutma hiçbir zaman.
Beni, kendine benimse.
Beni, kendine sar.
Beni, öp-me..

Dudaklarına, okyanusun ortasında kalmış yardıma ihtiyacı olan bir gemi gibi muhtacım.
Ama öpme,
Yüreğimden öp,
gülüşümden öp,
yanağımdan öp,
alnımdan öp.
Ama,
Dudağımdan,
-Beni öpme..
Çünkü ben, ağzıma haram sürmedim..