Düşünüyorum da, nasıl yabancı oluyor insanlar, içinden geldiği gibi değil de, işine geldiği gibi davranıyorlar ve en çok yaralayanlar sol yanına aldıkların güvendiklerin, canım dediklerin, canını acıtıyorlar.
Yorgunsun bir omuz ararsın, durgunsun bir hatır soran olsa dersin, gönlün acılara dem tutmuştur, soğuk yüzlerde sıcak bir bakış beklersin, bir içten gülümsemeyle bana sarılsa dersin, üşürsün havanın ayazı değildir, insanların buz gibi keskin ve donuk bakışlarıdır içini üşüten.
Ah sevdiklerim, dost bildiklerim hani iyi ki vardım? beni ölmeden öldürdünüz...
....Gülten Alp
Gülten AlpKayıt Tarihi : 18.3.2017 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!