Beni Öldürmelisin Şiiri - Remzi Gülek

Şiirsiz dilim ve uykusuz gözlerimle geldim
Sana yalvarmak için
Başka hiçbir şeyim yok
Beni öldürmelisin

Bölük pörçük dünyamda
Bin bir parçaya bölündüm
Tüm parçalarımı birlemek için
Beni öldürmelisin

Sıkışıp kaldım olmayışların hücresinde
Nefessiz ve hareketsizim
Özgürlüğüme kavuşmam için
Beni öldürmelisin

Tüm uyumsuz gerçekler
Ve tutarsız itkiler içinde delirdim
Kendimi bulmam için
Beni öldürmelisin

Hayır, can veremem tek başıma
Zaten bir gün bulacaksın beni
Bir kaldırım kenarında
Üzerimde uçuşan kargalarla

Ama beyhude olacak bu ölüm
Hiçbir şeye dönüşmeyecek ömrüm
Gözlerim kapalı gitmemem için
Beni öldürmelisin
Hiçbir yere varmıyor yolum
İçimi yakıp eritiyor soluğum
Git gide büyüyor boşluğum
Katlinle ruhumu kıyam ettirmelisin

Tüm eksiklerin içimde yarattığı kuyuda
Kör ve yansımamdan mahrumum
Aynalara muhtaç olmaktan kurtulmam için
Beni öldürmelisin

Sonrasını bilmiyorum
Evvelini de unuttum
Bu boş hesaplardan kurtulmam için
Beni öldürmelisin

Her günahın bir tövbesi vardır elbet
Ama her geçmişin bir telafisi olmuyor
Bu imkânsızlıkların kıskacından kurtulmam için
Beni öldürmelisin

O aklım ki hala her şeyi
Çekip çevirmeye çalışıyor
Artık her an can vermemem için
Beni öldürmelisin

Hadi öldür beni sevgilim
Ellerinde can vermek istiyorum
Hiç değilse tek bir şeyin
İstediğim gibi olması için
Beni öldürmelisin