Beni öldürmek istiyorlar anne
Zalim ve insafsız kullar
Kafama acımasızca vuruyorlar
Kocaman topuzlarıyla
İrademi kırmak istiyorlar
Gücümü elimden almak
Sahte gülücükler dağıtıyorlar
Yüzüme gülen küçük insancıklar
Soğuk ve kin dolu bakışlarıyla
Tepeden tırnağa süzüyorlar
Ruhum kıvranıyor
Nefesim daralıyor
Canım çok acıyor
Ölecek gibi oluyorum anne!
Bilmem ki bu çile biter mi?!
Açar mı yeniden bağrımda çiçekler
Yeşerir mi insanlık umudu
Gülümser mi içimdeki baharlar!
Resmiye Mümün
Kayıt Tarihi : 31.8.2020 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25 Ağustos 2020, Kırcaali,
Resmiye Hanım şimdiye kadar bir çok şiirini okudum bu onlardan farklı olmuş.
Çok yüklenmişsin dizelere adam akıllı hissediliyor..
İnsaniyet umutları hep yeşersin taze bahar gibi yaza erişsin inşallah..
Yürekten kutlarım...saygı ve selam ile..
TÜM YORUMLAR (1)