Hüzünle dalıp giden o buğulanan gözlerimle değil
Talan görmüş, acı yaşamış derinden yaralı
Istırap çeken yüreğimle
Tozu-dumana katarak
Hüsranla ağlıyorum
Kendime
Ağlıyorum işte
Şimdi yaşlar dökülüyor
İçime
Vuslata ermeyen o sevda edindiğim
Şu seven yüreğimin dilini ne anlasın
Acımasızca parçalıyor, kendini hep içimde yaşatan beni
Azaptayım, tufandayım hep acıyla bağırıyorum
Bitkinim, helecanla tutmak istediğim o eller
Duysun beni
Ateşten bir nehir akıyor
Acıyan yüreğime
Bodoslama sağa-sola çarpan
Yelkenim kırık
Beni saran bu ateşten
Kurtuluşum imkânsız
Çaresizim, perişanım ben
Kurduğum o masmavi düşler şimdi bana hicran oldu
Ey benim yaralanan kalbim ey acı yüklü çığlıklarım
İklim değişti artık, hayli oldu tüm kuruyan vahalar
Her yer çöl her yer kurak
Sevdiğim o gözler
Çoktan unuttu beni
Oysa
Ne çok
Ama ne çok yanılmışım meğer
Beni kendine bağlayan
Beni öldüren o kudretli zeytinimsi gözler
Güvendiğim o saçma-sapan umut yüreğimi deldi geçti
02.11.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.11.2016 03:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/02/beni-olduren-o-gozler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!