Beni Öldürdün Ey Yâr Şiiri - Zeynep Koçar

BENİ ÖLDÜRDÜN EY YÂR
Beni ölüme terk ettiğin günden beri,
Kalbimde kırık dökük bir hüzünle,
Seninle yıkılmış bir hayal kırıklığı bıraktın.
Bunun nasıl bir acı olduğunu ,nasıl bir ihanet olduğunu bilemezsin.

Oysa sen benim her şeyimdin.
Bir tek bakışla beni öldürdün.
Sözlerinde yalan, gülüşlerinde darbe vardı.
Sen beni anlamadın, derdimi dinlemedin, yaralı kalbimi hiç görmedin.

Gözlerimdeki yaşları hiç silmedin.
Sana inanmak, sana bağlanmak mıydı suçum?
Beni terk ederken ne bir özür, ne bir suçluluk hissettin.
Gittiğin o anı hiç unutmayacağım.

Sen bende artık bir kabus oldun.
Her hatıranda bir bıçak darbesiyle kapanmayan yaralar açtın.
Seninle geçen her saniyem,
Bir yıkımın habercisi oldu.

Beni içimde çürüyen bir umuda mahkum ettin.
Geride acı, isyan, öfke bıraktın.
Bu kalp seni asla affetmeyecek kadar kırıldı.
Sen beni öldürdün yâr, öldürdün.

Beni benden aldığın her an için,
Beni ölüme sürüklediğin o gece için,
Umarım bir gün sende bu acıların
Bedelini en ağır şekilde ödersin, umudumla ey yâr.

05.02.2025