Beni Okula Gönder Baba Şiiri - Perinur O ...

Kurbanın olam beni okula gönder baba
Ben de okuluma gideyim aynı deyzemin kızı Fatma
Muhammed Ali gibi hesap yapayım çıkarma toplama
Beslenme saati için ekmek zeytin ekleyeyim azığıma
Her gün silerim yırtmam yıpratmam toz kondurmam çantama
Tarlaya da yardım ederim sen hiç korkma
Kendi çocuğum gibi bakarım Hüsnü’yle kardeşim Zehra’ya
Sabah öğretmenden haber getirdi Emine aba
N’olur beni okula gönder baba

Rüzgâr geçmiş gibi olur gönlümden
Gemiler kalkar limanlardan
Acı trenler duyulur bilinmez nerden?
Üşürüm titrerim aklıma okul gelince birden
Bulutlar üzerime gelir toptan dağların isi
İstemeye gelmesin Kör Haydar’ın Veysisi
Veysi amcamdır emmimdir bilirsin
Yaşını sen benden daha iyi bilirsin
Yerim okuldur, oturağım sıra
Evim sınıf olsun, nefesim bahçe
Arkadaşlarım Ümmühan, Vesileyle Hatçe
Karşılık vermem size bilirsin sertçe
Yaşım küçük dertlerim geldi boyuma
Vazgeç sözünden
Ben okula gideyim beni okula gönder baba

Önlük istemem eskisi yeter
Gitmeyeceksin dedin ya gece, ölümden beter
Erken kalkarım geç yatarım
Ne derseniz yaparım tarla çapa yaba
N’olur beni okula gönder baba

Anam söz edemez korkar senden
Okumak istediğimi bilir gözlerimden
İçimi döktüm anla sözlerimden
Öğretmen olmak içindir bu uğraş bu çaba
Sen beni okula gönder baba
3 Aralık 2010
Perinur Olgun