bir salınma zamanı doğmuşum ben. iris inceliğinin başını küçük harfli bir yele dayayıp uyuma med-cezirlerine dönüştüğü bir anda...
gelincik kiracılığının bir tarla için ağız dolusu bir türkü ağırlaması gibi uzayıp inceldiği zamanda...
ben salınma zamanı doğmuşum. bıldırcın annesinin yavru paytaklığına ayak uydurup yarım metrelik boylarıyla duldalarında güneşi dinlendiren öğle vakti ekinlerinin nihavent makamında...
kara-kuru çocukların haşhaş aralarında el ele tutuşma senfonilerindeki ötekinin gözlerinde anne -baba seslerini bulmalarında...
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta