bir salınma zamanı doğmuşum ben. iris inceliğinin başını küçük harfli bir yele dayayıp uyuma med-cezirlerine dönüştüğü bir anda...
gelincik kiracılığının bir tarla için ağız dolusu bir türkü ağırlaması gibi uzayıp inceldiği zamanda...
ben salınma zamanı doğmuşum. bıldırcın annesinin yavru paytaklığına ayak uydurup yarım metrelik boylarıyla duldalarında güneşi dinlendiren öğle vakti ekinlerinin nihavent makamında...
kara-kuru çocukların haşhaş aralarında el ele tutuşma senfonilerindeki ötekinin gözlerinde anne -baba seslerini bulmalarında...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta