Beni neden bıraktın baba?

BENİ NEDEN BIRAKTIN BABA?

Yaz bir şiir üstadım…
Öyle bir yoruldum ki biraz yana kay
Ben geldim, baba diyesim var.
Onsuz saatlerim geçmek bilmiyor.
Gecemdeki çaresizliğime yorgan yapıp sarılayım.
Avuç içini öpemedim,
Yerine başucundaki taşı öpüyorum, babam.
Sen tek toprağın altına girmedin,
Yanında benim çocukluğumu da aldın.
Mezarının başına oturup kendime ağladım,
Boyum kadar, ağladım;
İçimde kocaman bir yas,
Üzerimde simsiyah bulutlar kaldı…
Unutamıyorum sensizliğin acısını.
Ben büyüdüm ama?
Sensiz kalışlarımda büyüdü benimle babam.
Acın için için sızlıyor kalbimde.
Bıraktığın sensizlik mirasın, göğü titretti,
Kulaklarını toprak parçaları tıkamış sanki
Duymadın…
Beni bu şehirden uzaklara götürün,
Çok zalim saatler var burada,
Acımasız mevsimler var.
Babamın kokusunu benden çaldılar,
Çocukluğuma acımadan.
Uykumu bölerek aldılar seni benden babam.
Gecemde sessiz çığlıklar var, avaz avaz.
Gündüzümde haykırışlar.
Geriye dönmek istiyorum;
Babamın sesinin olduğu
Saatlere sığınıp sarılmak,
Kokusunu duymak istiyorum
İlahi kalem yazamaz geriye dönmeyi, biliyorum,
Açmayacak o tahta kapıları bana,
Çocukluğuma acımıyorlar.
Musluktan akan suyu içtiğimde baba
Sevgisi dolmuyor.
Baba yasın bitti ama yaşlarım bitmiyor.
Bana nasılsın diyorlar.
Yaram çok derin üzerine bant yapışmıyor.
Gittin benden mezarının üzeri kapalı
Açılmıyor artık.
Giden geri gelmiyor,
Acın da bitmek bilmiyor,
Yaşadığım her an, seni özlemeye itiyor beni.
Ağır geliyor bu küçük bedene,
Zoruma gidiyor yokluğun baba.
Seni özlemenin ağırlığı,
Görememenin çaresizliğindeyim ben
Boğuluyorum babam, boğuluyorum!
Baba demeyi çok özledim ben.
Yollarım çıkmaz sokaklarla kaldı.
La tahzen diyorum, la tahzen babam.