Doğmasın güneşim olmasın sabah,
Böyle bir kadere bin kere eyvah.
Dilimde isyanım yüreğim günah,
Beni ne haller koydun kaderim.
Sabahtan başlıyor içimde yangın,
Gün boyu işkence gün boyu vurgun.
Bahtımla bedenim bin yıldır dargın,
Beni ne hallere koydun kaderim.
Hiç bir gün neşesi kalmaz içimde,
Sanki bu ellerim diken içinde.
Bir damla ilacım olmaz acıda,
Beni ne hallere koydun kaderim.
Akşamın süngüsü batar göğsüme,
Her zaman yalnızlık çıkar şansıma.
Geceler kabuslar gelir üstüme,
Beni ne hallere koydun kaderim.
Gecenin sabahı zaten olmuyor,
Gözlerim her gece nöbet tutuyor.
Korkuyor yüreğim artık korkuyor,
Beni ne hallere koydun kaderim.
Kayıt Tarihi : 29.6.2006 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!