Beni namerdin diline düşürme kızım

Eğildim büküldüm kırıldım kızım,
Kırdın gönül dalını.
Gözüm den akıttım kanlı yaşımı,
Yüreğimi hazan deşti.

Ne sözümü dinler oldun, nede öğüdü,
Öğüttü ömrümü ağu dillerin kızım.
Takadım kalmadı dertler çekmeye,
Yüreğimi hazan deşti.

Kızsam da yüreğim de hala bak yerin,
Ağlasam da kinlenmez sana ciğerim.
Bir gün anne olunca anlarsın değerim,
Beni namerdin diline düşürme kızım.

MAHMUDİYE DÜZKAYA