“Günahımı sen çek! ”
Ben gel dedim yanıma o geçmişi unutup
Sense gurur yaptın hep bu gönlüme ıraktın!
İçimde o yeşeren umutları kurutup
Bu kadere isyana beni mecbur bıraktın!
Kendin huzur içinde bana acı vererek
Mutluluğa sayende böyle veda ederek
Hayatından bir ömür boyu beni silerek
Bu kadere isyana beni mecbur bıraktın!
Izdırabın üstüne çileleri ekledim
Seninle çarptı kalbim sanma bir gün tekledim
Gelirsin diye zalim, yollarını bekledim
Bu kadere isyana beni mecbur bıraktın!
Çok şansımı denedim senle mutlu olmaya
Bir çiçek misali yar kolların da solmaya
Alışmışsın güzelim sen seveni vurmaya
Bu kadere isyana beni mecbur bıraktın!
Hakkımda çok konuştun kandırıp elalemi
Yalancı o aşkınla, yandırıp yüreğimi
Seni yazan kalbimin kırdırıp kalemini
Bu kadere isyana beni mecbur bıraktın!
Uğraştın ya sonunda, bu canımı çıkarttın
SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA
Kayıt Tarihi : 10.5.2011 06:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!