Sessizlik ilk defa konuştu sensizlikle.
Bencilliğinden bahsetti biraz,
Birazda dünden hazırlanmış gidiciliğinden.
Hali hazırda yokluğun sinmiş ruhuma şimdiden.
Karanlığın dibinde gizlenmiş hatıralar
Kaybolmuş, ve yorulmuş birkaç anılar.
Saklanmış, ve ağlamış duvarların
Ardından bir yankı; beni kurtar!
Beni kurtar!
Seni bana bırak ve kaç.
Ya da beni al ve saklan yarınlardan
Uzak bir yerde en kuytularda...
Duygulardan soyutla kendini.
Hiç dokunmamışken iten sen miydin?
Seni zamana sığdırmadan önce Kimdin?
Şimdi gördüm, sen artık kinden ibarettin.
Kayıt Tarihi : 19.11.2018 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın
TÜM YORUMLAR (1)