Beni Köyüme götürün -1 - (Ayrılık – Özlem)
Olhoru yaylasına, gün doğuşun görmeye,
Göveç deresine varıp, sularında çimmeye,
Kağnıların peşi sıra, bilinmezlere gitmeye,
Dağ taş dolaşıp, mezarlarında dua etmeye,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Gülle dikenine, çiğdemle papatya çiceğine,
Bakraç bakraç yoğurtla, yayık ayranı keşine,
Düğünü bayramına, olanca sevinci neşesine,
Sevgisi sevdasına, birde hoş sohbete yarene,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Okuldaki sıralara defter, kitapla kalemlere,
Omuz omuza yaşanılan, tüm güzel günlere,
Oynayıp ele ele koştuğumuz, can yüreklere,
O safca tertemiz kirsiz, lekesiz kardeşliklere,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Kötülüğün olmadığı, sevgi saygının yöresine,
Nefret çirkef çirkinliğin, bilinmediği O yerlere,
Selamın Allah rızası, adına verildiği hanelere,
Herşeyin pak kaldığı, ücra köşede kulübelere,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Gelincik tarlasına, kelebeğiyle, ateşböceğine,
Koca derya karadenize, nehirle filyos vadisine,
Sabahın öten horozla, tarladaki traktör sesine,
Davul zurna saza, def darbuka tulum çiftesine,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Çakıl taşı yemyeşil ağacı, menekşeyle iğdesine,
Duygu hüznü kalbiyle gönlüne, yüreği sinesine,
Kurtlu yayla tepesine, onda gün batışını seyrine,
O beni benden gizleyen, gizemli bütün değerine,
Beni Köyüme Götürün! .........
.........Beni Köyüme Götürün!
................. Beni Köyüme Götürün!
Gurbetten Bir C A N! / Gizemlikartal
.........…Ramazan Kocapınar..............
Kayıt Tarihi : 1.9.2007 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhaba Sevgili Dostlar! KÖY ÇOCUĞU! …evet öyle başlamak geldi içimden birden… Kimi yüz çevirip burun kıvıra dursun… Bazısı her ne kadar yüzey olarak saf temiz, Kalpli diye düşünsede iç acıtan bir gerçekde varki, Saf temiz niyetine malesef hep aptal keriz görülür Kimilerince O garibim KÖY ÇOCUĞU! ... Niye mi? Bilmem! …Onu da O söyleyenlere sormak Lazım diye düşünüyorum, hakikaten açık yüreklilikle Kimileri söylediklerinin ardında durabileceklerse şayet, Hemde hiç ikiyüzlülük etmeden mertce ve cesurca tabii ki… Söyleyin dostlar varın siz söyleyin işin gerçeği bu anlattığımız Gibi değilmi? .... KÖY ÇOCUĞU! ... KÖY ÇOCUĞU! ...Oysa benim için vede bazılarımız da ne anlamlar taşır halbuki O KÖY ÇOCUĞU! ... Oooofff…..Oooff…! ! ! Kimdir peki köy çocuğu? ...Kim olacak ki be dostum! Sen! …Ben! …Eğitimci! …Bürokrat! …Siyasiler! … Askerler! … Mehmet – Mehmetçikler! … Esnaflar! … Sanatcısıyla – Zanaatkarlar! …işçiyle – Emekçiler! … KÖY ÇOCUĞU’ dur onların her biri onlar evet onlar! KÖY ÇOCUKLARI aslında her yerdeler…Bizdeler! … içimizdeler! …yüreğimizdeler kimi zaman ön sırada! Bazende bilinmezde görünmezde duygulardaki dizelerdeler… O KÖY ÇOCUKLARI! … O KÖY ÇOCUKLARI! … Gurur sende! … Saygı sende! …Sevgi sende! ... Her biri herşeyi sende! ... Hadi gel ne olur artık Ne varsa olanca çirkeflikten birden arınalım! … Köyümüze dönelim ne dersin içimizdeki ses, Hiç mi hiç istemesede, bizi bize bırakmasada, varmısın atlayip uçağa otobüse alsında götürsün Bizi O güzelim köyümüze…..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!