Beni Korkuttu Şiiri - Enes Tural

Hem mutluluk kaynağım, hem ruhuma gıda oldun,
İlk gördüğüm anda kalbimi on ikiden vurdun.
Seni kırdım mı bilmeden, kalbini mi incittim?
Yalnızlık beni korkuttu, sen de birden kayboldun.

Yine kaldım kendimle, oturdum, kalktım, ağladım,
Coşkulu bir ırmak gibi döküldü gözyaşlarım.
Çok kanamış yara gibi, birden kabuk bağladım,
Sensizlik beni korkuttu, ben seni çok aradım.

Sonsuz karanlık var burada, güneş yüzümüze küs,
Göstermelik kavuşmalar var, bakışmalar hep süs.
Kemiğe dayandı ayrılık, güller oldu kaktüs,
Aşk beni korkuttu, gelmiyor kalkan her otobüs.

Şimdi ne ağlar ne gülerim, ölüden farkım yok,
Birleştiremez bizi Eros ’un elindeki ok.
Takma kafana bu da geçer, her türlü silersin,
Aklım beni korkuttu, ben de oldum bir anda şok.