“ Sen değilsin sadece !”
Pastırmaya döndü gönlüm
Beni kimler ezmedi ki
Ne dertlerle, geçti ömrüm
Beni kimler, üzmedi ki !
Bu ilk değil, yıkılışım
Belâlara takılışım
Alev alev yakılışım
Beni kimler, üzmedi ki !
Alıştıkça, çileye yar
Türlü türlü, hileye yar
Hep çekerim, sineye yar
Beni kimler, üzmedi ki !
Kızıp da hiç, taşmam sana
Haddimiyse, aşmam sana
Bu defa hiç, şaşmam sana
Beni kimler, üzmedi ki !
El zalimdi fırçaladı
Dikenlisin dedi çalı
Kırıldıkça, umut dalı
Beni kimler, üzmedi ki !
Güzellikten ayırdılar
Düzlüğüme bayırdılar
Sanmayın ki hayırdılar
Beni kimler, üzmedi ki !
Her sevdada yıkıldıkça
Haksız yere bıkıldıkça
Zindanlara tıkıldıkça
Beni kimler, üzmedi ki !
Şimdi yerde, işte gurur
Dostlarımsa, sırttan vurur
Anlatsam ben, roman olur
Beni kimler, üzmedi ki !
Beni kimler, ezmedi ki !
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!