Beni Kendine Benzetme İstanbul

Karasını yırta yırta geldim
Daha söyleyemediğim sözler
Dokunamadığım yerler var
Heybem dolu yüküm ağır
Taşınmazlarım var istanbul
Sana ben sonbaharım
Hem karlı hem boranlı
Erciyes gibi dumanlı başım
Senin şehvettir yükün
Seksle birleşik senin kökün
Beni kendine benzetme istanbul
Ben kuzularla doğdum şubatta
Kurtlarla büyüdüm ormanlarda
Aslanlarla yürüdüm ovalarda
Geçit vermeyen yamaçlarda
Çakal barınamaz bizim oralarda
Yer yeşil gök mavidir denizi yok
Uzun vadilerde
Göller göletler barajlar var
Huyumuz suyumuz tatlıdır bizim
Ondandır ki
Rüzgar eker fırtına biçeriz
Tipi olsun boran olsun
Sevdikmi tam severiz
Kara yağız buğday tenlidir
Genci yaşlısı yiğittir merttir
Namert suyundan içmeyiz
Beni kendine benzetme
istanbul
Yarın gidiyorum geldiğim gibi
Nereye diye sorma
Yiğidin harmanlanıp savrulduğu
Anadolunun gözbebeği ankaraya