Beni Kelimeler Terbiye Etti

kulağıma çalınan üçü beşi yetti.
beni kelimeler terbiye etti.

unutuşun o tunç kapısını zorlayan hafıza hücumları
pencere camlarını daha güzel yapan güz sabahı buharları
bedende nahoş uyarı sesleri,
zaptedilemediğinin göstergesi
ve vücuda sığışmayan can.
âsabı tahrik eden arzular sanki gerilla işgalciler.
bir şey var içeriden gelen ham haliyle bir nesne
onu romantik kılacak iradî müdahale.
şair, ilerle!
uyku sana istediğinde dost olmuyor,
anla artık!
kalk ve düşün hatta yaz!
kalbe sıkıntı veren his
hiç rahmanî olur mu?
bereketsiz zamanları
yetmez mi tecrübe ettiğin?

ve buhar ovulur parmaklarla
sarısı fazla, kızılı az yapraklar
görünür ağaçlarda.
kime neyi ispat edeyim, işte benim!
bir hâl geliyor ki mücerrep ahvâlime benzemez.
zanneder misin ki ben de şaşkın değilim?

balkona kuş da geldi.
evet, bu bir işaret, sabah oldu.

kulağıma çalınan üçü beşi yetti.
beni kelimeler terbiye etti.