Beni Kedim Doğurdu Şiiri - Ali Tekmil

dinle
sana seni anlatacağım
tek açılı bir daire gözlerin olacak
ve sen
büyülü uyaklarla doğaya çalışarak
sabaha dek Sirius sarhoşluğunda
yüzünün yelelerini
çığ yerlere savurarak imdat bulacak
ve sabah
uzun bir ölü benize dalacaksın

bak
ne ellerim görüyor
ne gözlerim tutuyor
beni bende eğleyen bütün bugünler
kaçar adım siber ayak geçip gittiler
görüyor musun
gözümün zirveleri bile
tenha kırmızı
önüm arkam sağım solum
mayışık mavi
uğradığım bahçelerden aklımda kalan
yarısı yanık bir nevresim gülü

anla
geldim diye gerinen son ahali
hoyrat bir hizadan çarşı boylayan
borsa babası
ağzında bir telli düdük berhava makamında
ayakları son düzlüğe kalkış halayı
gürül gürül lotokopi dostluklar
efil efil tayt yarışları
etersel bir gelenek Yer’in yirmi birinde
salıncakta usul usul yılan zamanı

son sözümü uç cebime sakladım:
babalar gününe çok vardı beni kedim doğurdu.

Ali Tekmil / 30.12.2013