bırak verme aşkını
ne benim sevilmeye hakkım var
ne senin sevmeye vaktin
melek olsan kar etmez
çünkü aşkı kaybettin
ışıksız kaldın yani, yüreksiz
dipsiz kuyuların karanlığında
ve uykusuz kaldın, gecelerin en tenhasında
yalnızdın benim gibi
derdim gibi dermansız, aşkım gibi fermansız
sevmemeye yeminliydin
bile bile öldürmeye
ömründe hiç gülmemeye
ve beni güldürmemeye
bırak bitsin bu çile
ne benim dayanacak gücüm kaldı
ne senin çektirecek zulmün
yemin etsen faydasız
çünkü beni kaybettin
apo'suz kaldın yani, sahipsiz
koca bir şehrin limanında
ve tütünsüz kaldın, gecelerin en efkarlısında
yani bensiz kaldın, çırılçıplak gün ortasında.....!
Kayıt Tarihi : 15.11.2002 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!