Sen gidiyordun.
Son kez konuşuyordun benimle
Son kez öğütler veriyordun.
Biliyorum,
Gitmek zorundaydın fakat
Dönmeyeceğini bile bile,
Bekleyecektim seni...
Sonra sen gittin.
Karanlık çöktü gittiğin güne,
Yıldızlar gökyüzüne dizildi.
Ay, yakamozuyla serildi denize.
Bense gittiğin gün başladım seni beklemeye...
Sonra günler geçti.
Derken haftalar, aylar.
Ama sen yoktun.
Bense hala seni bekliyordum dönmeyeceğini bile bile.
Hala o bırakıp gittiğin yerde...
Bekleyişim,
Kabullenemediğimden değildir,
Bunu bilesin.
Sadece çok özlediğimden,
Aslında hiç gitmediğine inandığımdandır.
Şimdi seninle vedalaştığım yerdeyim.
Yine yıldızlar dizildi gökyüzüne,
Yine Ay, yakomuzuyla birlikte serildi denize.
Sen ise gökyüzünde bir yerlerde.
Biliyorum,beni izliyorsun baba...
Msn: [email protected]
Süleyman BayramKayıt Tarihi : 8.10.2008 21:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
demeiş olsan aşkına adanmış bir şiir gibi algılanıyor,
daha başarılı şiirler yazacağınızdan eminim,
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)