GÜLEN YÜZÜNDE, GÜLÜCÜKLER SOLMUŞ,
HAZANLARI GELMİŞ, UMUTLAR BİTMİŞ,
İNSANLAR GİTMİŞ, İNSANCIKLAR GELMİŞ,
BENİ İNSANLIĞA, DÖNDÜR ALLAH'IM.!
SOKAĞINDA ÇİÇEKDİM, BOYNU BÜKÜK,
BİRAZ KELEBEKDİM, KANADI KIRIK,
BOĞAZIMDA KALAN, SON HIÇKIRIK,
ONUDA İSTEYENE,VER ALLAH'IM.!
KIYISINDA DALGALARLA UYUDUM,
DENİZLER OLDU KUCAĞI ANNEMİN,
KAÇ KEZ SARDI BEDENİMİ DUYMADIN,
EY İNSANLIK, BANA SAHİP OLMADIN.!
ELİMDEN ALDIĞIN ÖZGÜRLÜĞÜMÜ,
ARAMAK İÇİN ÇIKMIŞTIM YOLLARA,
YİNE SENDİN DÜŞÜRDÜN TUZAKLARA,
EY İNSANLIK, NASIL KIYDIN AYLAN'A
2 Eylül 2016
Kayıt Tarihi : 14.8.2017 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlığın ve merhametin dip yaptığı bir andı..Masum çocukların (Çiçeklerin) yok olup giden hayatların karşısında, insanların duyarsızlığının, bana verdiği bir duygu halinde yazmıştım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!