Bir ağacım ben,
Dünyanın herhangi bir yerinde,
Herhangi bir savaş meydanında.
Dallarım kurşun sıyrığı,
Köklerimde kan var.
Güneş diye her gün
Bütün yapraklarımla uzandım,
Meydan meydan yangınlara.
Sırtıma kazınan yazılar,
Gölgemde renk veren güller yok artık.
Bir yanımda tank paletleri,
Bir yanımda mitralyöz.
Ve dallarıma konan kuşlar;
Hepsi birer et parçası.
Bana uzanan eller kopmuş,
Bana koşan bacaklar yok.
Yalnız bir duman var her sabah,
Şehrime çöken bir karanlık.
Belirsizlikten kaçamamış tek benim.
Bir ağacım ben,
Dünyada bir başıma.
Gövdemde insanlığın yarası var,
Barış dallarımda çürümüş,
Köklerimde çocuk ölüleri.
Kayıt Tarihi : 6.6.2003 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!