beni inkar et!
beni sorgula,
beni tavaf'a başlamadan taşla.
içinden at beni,
yoksa kahrolacak sın sen!
beni inkar et!
beni as,
beni yağmala,
yoksa mahvolacaksın sen!
beni inkar et!
beni diz kurşuna
beni yargıla
yoksa kendi sesinde hıçkırıklara boğulacaksın.
beni inkar et!
beni soyutla
beni senden et,
yoksa gülüşü kırık bir şair gibi kalacaksın.
beni inkar et hadi
yoksa bunca olandan sonra
başa saracaksın,yorulacaksın.
kendini har vurup harmana atacaksın.
beni inkar et yoksa!
kendini ben sanıp,
ilk taşı göğsüne sen kendin atacaksın.
sen kendi kendinde suç bulacaksın
beni inkar et..
yoksa kendi defin işini
yüzyıllar boyunca bir kargaya soracaksın.
ortalıkta çürümeye yüz tutmadan..
etinden bir parça keser gibi
beni inkar et
yoksa kendi tufanında
imanının elinden tutamayacaksın
beni inkar etmezsen
teşekkürü küfür sözlüğüne koyup,
kevserin suyunu boş yere akıtacaksın.
beni inkar et ne olur..
yoksa daha başlamadan nakavt olacaksın..
Zeynep BeşenKayıt Tarihi : 9.5.2014 03:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yıl bin beş yüz iki idi,günlerden cumartesi,aylardan sarhoşluk idi. biri aşka düştü, öteki aşktan düştü. düşmek düşmek üstüne olunca biri daha fazla yok oldu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!