Beni İçen Biri Var Şiiri - Fikret Oktay

Bi neden yokken bugün ben Başlamışım erkenden devirmeye Dönüyor şimdi kocca başım Ortalık fıldırık fıldır be kardaşım Lüzum yok lâfı çevirmeye Bi neden yokken bugün bi neden Dibbini bulmuşum bilmeden Rakkı denen bu merret İçimde kıpraşan bu köftehor Bi oynak kaddın Gibi durmuyor durduğu yerde İyi de erkeklik var serde Tesellisi yok bu anın Davudi sesiyle Can Baba’nın “Addam” gibi içmeyene oluyor dert Uçsuz bucaksız illerdeyim Öf amma da açılmışım ha Namerdim içersem bi daha Beynim sanki pestili çıkmış salça Ya et ya da beyaz peynir bi parça Ay gı yok mu ançüez, derdi babam Addam gibi içmesini bilen adam Bense içimin dışına çıktığı yerdeyim Hakikat çok içmiş, olmuşum bi barrut Barut ne ki, dönmüşüm bi dirgene Şimdi bekler bizimki köşede gene -Lâf aramızda tam bi ceberrut- Bizim karı görmesin kapı itili Yüzünü şeytan göresi Getirir burnumdan fitili Yıkamak istiyorum şimdi zamanı Zamanın ellerimde kiri var Unutulmaz şuh kokulu bi anı Yaşadım yaşşadığım kadar Bağarır içimdeki çocuk Benim gibi hep ismiyle müsemma İçmem küfelik ben amma Beni içen biri var Sabah olsun artık diyordum bir Benimle birlikte zahir Uyanırdı bu kocca ağızlı acuze şehir Ah bi kendime geleydim Hangi zamanın birinde bilmem Sanırsam bi hergeleydim Ya da hiç düşünmedim gerçi ya Belkim ben de bi kertenkeleydim (Antalya 30.10.2011)