Sabahtan akşama kadar
Ateşli ruhuma gölgeler veren
Kır çiçekli rüzgâr uğramadı geceme,
Yılları aşk ile kucaklanan mavi şehir zulüm,
Kasım, parmaklarımda üşüyen keman telleri iken bir zaman
İlkbaharınla yetiştin perişanlığıma,
Ama nerede
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.