herkesin beklediği bir yer var
kimi hastanede
kimi hapishanede
kimi ise kendinde
kendinden ötelerde
beklediği biri var.
önce dalgalandı deniz
sonra duruldu sessiz sessiz
hani o kadar yol gittikten sonra
hiç dinlenemeden aynı yolcu
yine gömüldü kefensiz
benim en iyi tarafım
son çayını bu son akşamda
öyle bir yudumla ki
ölümün acısı can evinden vurduğunda
beni hiç unutmayasın.
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Saylak](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/15/beni-hic-unutmayasin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!