Bugün ölümünün üzerinden tam 70 yıl geçti,
Arkandan bir çok kuşak yetişti,
50ler,68ler, 80ler, 90lar, milenyum çocukları,
Hep ismini sayıkladık gündüz gece.
Portreni okullara, devlet dairelerine astık,
Ama hiç sana saygı göstermedik,
İnsan olduğunu unutturdular bize..
Bir put gibi gösterdiler seni,
Ne kadar da üzüldün değil mi?
Biz de üzülüyoruz...
Biz kimiz biliyor musun?
Fikirlerini ölmediğini, senin bizim gibi bir insan olduğunu
Anlayan ve anlattıran, anlatmaya çalışan
Fikirlerini yaşayan,
Hisseden bireyleriz...
Bugün tam 70 yıl geçti üzerinden,
Ama fikirlerin etkilenmedi değişimden...
Bir kez daha dua ettik sana,
Keşke aramızda olsaydın diye yakardık..
Şöyle bir etrafımıza bakıyorum da,
Vatan için, millet için, bayrak için
Bir tohum eken yok bu topraklara,
Yer yer çoraklaştı,
Yer yer yok oldu...
Nasıl ki damarlarımızdaki asil kanı çektirmeye çalıştılarsa,
Vadilerimizdeki suları da çektirdiler...
Yaptığın eserler yağmalandı Atam...
Duyuyorsun beni..biliyorum....
Bir gün beraber sonsuz bir yolculuğa çıktığımızda,
Yeniden karşılaştığımızda,
Yol gösterdiğinde,
Beraber oturup sohbet edip, yemek yiyince,
Diyeceğin tek söz,
İki kelime sadece...
Yine göründün işte,
O mavi gözlerinin üstündeki çatık kaşlar...
Şimşek gibi bakan gözlerin,
Binbir türlü husus düşünen beynin,
İman dolu kalbin,
Bunları hissedebiliyor muyuz?
Bir kez daha yoğunlaşıyorum sana,
Ne olursun bir şeyler söyle...
Gülümsedi ve kısık bir sesle seslendi:
'Beni hatırlayınız...'
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)