yerinde olsam yerimde olmayı hiç istemezdim çamurdan olsa gerek ki kalbim boktu püsürdü ki kimse layıkıyla sevmedi
şüphe insanı içten içe çürütür derler
ama bu sefer beni bir kez olsun şüphe etmediğim bir insana karşı yanılmak çürütttü, bilemezdim.
o çok güvendiğin sırtın bir gün yerle bir araya gelirse beni hatırla
sevmeye yaramayan hatta varlığını unuttuğun kalbin sızlarsa solunda, acıdan inlerse
korkarak kaçtığın ama seni uyutmayan o vicdanın yakana yapışırsa gecenin bir vakti beni hatırla
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta