yerinde olsam yerimde olmayı hiç istemezdim çamurdan olsa gerek ki kalbim boktu püsürdü ki kimse layıkıyla sevmedi
şüphe insanı içten içe çürütür derler
ama bu sefer beni bir kez olsun şüphe etmediğim bir insana karşı yanılmak çürütttü, bilemezdim.
o çok güvendiğin sırtın bir gün yerle bir araya gelirse beni hatırla
sevmeye yaramayan hatta varlığını unuttuğun kalbin sızlarsa solunda, acıdan inlerse
korkarak kaçtığın ama seni uyutmayan o vicdanın yakana yapışırsa gecenin bir vakti beni hatırla
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta