Uzaklara uzun uzun dalarken,
Her boş baktığında, beni hatırla.
Yad ellerde hüzün ile dolarken,
Her baş büktüğünde, beni hatırla.
Çok çekmişken, vefa bilmez yüzlerden,
Bunalmışken sonu gelmez sözlerden,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Unutulmak insanoğlu için en büyük gâm, insanın sevdiğini saydığını hâtırlaması en büyük lütûf Mûhiyiddin Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta