Beni Hatırla Şiiri - Muhittin Alaca

Uzaklara uzun uzun dalarken,
Her boş baktığında, beni hatırla.
Yad ellerde hüzün ile dolarken,
Her baş büktüğünde, beni hatırla.

Çok çekmişken, vefa bilmez yüzlerden,
Bunalmışken sonu gelmez sözlerden,
Kirpikler nemlenip, üzüm gözlerden;
Her yaş döktüğünde, beni hatırla.

İştahtan kesilip, benzin solunca,
Yüreğin burkulup, viran olunca,
Saçlarını tutam tutam yolunca;
Her döş çektiğinde, beni hatırla.

Gamlı gecelerde uykular ziyan,
Pencere önünde yemini yiyen,
Camına tıklayıp günaydın diyen!
Her kuş sektiğinde, beni hatırla.

Bendim çiçeklerden ören ser tacı,
Ruhunun can suyu, derdin ilacı,
Hayaller güzeldir, gerçekler acı;
Her düş yıktığında, beni hatırla.

Sallanırken usul usul beşikler,
Buluşurken gizli gizli aşıklar,
Köşe başlarında puslu ışıklar;
Her loş çaktığında, beni hatırla.

Hasret sarar ise, hâlin efkârlı,
Dışın buz gibidir, içerin harlı,
Amanoslar gibi, dumanlı-karlı;
Her kış çöktüğünde, beni hatırla.

Ecel atı en on sürat koşarken,
Yıllar acımadan, ömrün deşerken,
Sabrın tükenip de bitap düşerken;
Her diş sıktığında, beni hatırla.

Beni hatırlarsan daim gülersin,
Mutlu olur gözden yaşı silersin,
Çağıldayan nehir gibi gelirsin;
Her hoş aktığında, beni hatırla.

24.05.2019
Muhittin Alaca