Beni Hatırla! Şiiri - Emsal Toprak

Kimisi doğmadan düştü tuzağa
Kimi doğar doğmaz baktı uzağa
Bir benzemez görünce ölüye, sağa
Müstehzi gülersen beni hatırla

Benim! Bir kuş gibi kendinden ürken
Hayalden hakikate geçmişim erken
Bakıp kor gözlerinle kimmiş bu derken
Kurşun olup delersen beni hatırla

Divaneden, meczuptan akıl aldım ben
İşte o akılla ummanlara daldım ben'
Ahımı, eyvahımı sana saldım ben
Bir göz yaşı silersen beni hatırla

Kollarım, bir tek seni saran sarmaşık
Ellerimde, ab-ı hayatı taşıyan kaşık
Kırk yıldır mektubunu yazan bir aşık
Görmeyi dilersen beni hatırla

Zaman eskiyor sende, yaşın yok senin
Leyla! teksin alemde, eşin yok senin
Gözlerinin meftununa düşün yok senin
Rüzgar olup yelersen beni hatırla

Kader; levh-i mahfuzda bir gizli yazı
Kimine kışı yaşattı, kimine yazı
Tomurcuğa durmuş o güldeki ayazı
Kül edip elersen beni hatırla

Sol yanımın ağrısı közü kavurur
Kırık kalbim iki hece adını vurur
Gönlüm sana uçar, uçar da durur
Ölmeden! Ölürsen beni hatırla.