bir otobüs durağa geldiğinde hatırla
her koltukta yüzünü arayan çaresizin
dalan bakışlarını,pencereye,kahırla
her arayıştan sonra başlayan; senin sızın
bir otobüs durağa geldiğinde hatırla
bir çocuk gözlerini sildiğinde hatırla
süzülen bir damlaya güneşin sığdığını
bana hüznü lutfeden bu zifiri baharla
ellerime sadece “siyah”ın yağdığını
bir çocuk gözlerini sildiğinde hatırla
bir karanfil sessizce solduğunda hatırla
suyun azizliğini,toprağın manasını
unutma! tüm çiçekler büyüse de sabırla
tohum benden öğrendi her gün ağlamasını
bir karanfil sessizce solduğunda hatırla
beni hatırla gülüm,gülüm beni hatırla
bir otobüs durağa geldiğinde hatırla
bir çocuk gözlerini sildiğinde hatırla
bir karanfil sessizce solduğunda hatırla
beni hatırla gülüm,gülüm beni hatırla
geceleri uykuya daldığında hatırla
kimsesizin bağrında kıvranan sancıları
sabaha senle çıkan o gözleri mahurla
her dolmuşta başlayan çekilmez acıları
geceleri uykuya daldığında hatırla
rüyalara renklerim dolduğunda hatırla
düşlerin ötesinde seni aradığımı
yıllarca savaşsam da zihnimde,kaygılarla
senin için sadec üç kez ağladığımı
rüyalara renklerim dolduğunda hatırla
ismimi baş ucunda bulduğunda hatırla
verdiğin hediyeyi her gün kokladığımı
ellerimi uzatıp meçhul dokunuşlarla
hayalin derininde seni yokladığımı
ismimi baş ucunda bulduğunda hatırla
beni hatırla gülüm,gülüm beni hatırla
gecleri uykuya daldığında hatırla
rüyalara renklerim dolduğunda hatırla
ismimi baş ucunda bulduğunda hatırla
beni hatırla gülüm,gülüm beni hatırla
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!