Beni Hatırla Şiiri - Ahmet Tığlı

Yüreğin yüreğimle büyüdü
Sen hep beni yakamozlarda bekledin
Gözlerin dolup boşalırdı
Güneşin doğduğu yerde.
Güneşe git diyen ihtiyarı hatırla
Ufuk çizgisinde yakaladım seni
Tuttum ellerini,
Gecenin mehtabıydın sevgiyle gelen
Karanlıkların içinde bekleyen
Yüreğinin derinliklerindeydi sevgi
Çıkarıp verdin bana
Şimdi sevebilirsen birilerini
Beni hatırla...
Seninle paylaştım tüm güzellikleri
Yalnızlıkları seninle
Birlikte güldük birlikte ağladık
Üzüldük.sevindik birlikte
Sevgiyle attın her adımını
Yüreğinin kapıları her açıldığında sevgiye
Beni hatırla...
Tüm sevgiler seninle olsun tüm aydınlıklar
Bir loş ışık yeter bana,
Yeterki sensiz doğmasın güneş
Bahar sensiz gelmesin,
Yakamozlar sensiz kırpmasın gözlerini
Yapraklar sensiz solmasın
Gece karanlığını sensiz< örtmesin üstüme
Kış sensiz üşütnesin beni
Kavlimiz vardı biliyorsun
Birgün bir yaprak düşecek bulvarlara
Sen unutulmayacaksın demiştin ya
Ayrılık saati ne kadar
Acımasızca çalarsa çalsın
Beni hatırla...
Biliyorsun binlerce sevgi içinden
Seçtim seni,
Yollarımız kesişti bu alTanrı buyruğuydu
Ellerinde ben varmışım silemezdin
Kaderine ben düşmüşüm bilemezdin
Bilemezdik bu aşkın büyüklüğünü
Ölümsüzlük iksiri içtiğini...
Güz yaprakları düşebilir bulvarlara
Bir gül bir yerlerde solabilir
Yağmurlar gözyaşlarını saklayabilir
Yaşam savaşı susturabilir gönülleri
Ve sen her kadeh kaldırdığında şerefe
Bir kahve içimlik mola aldığında
Gözlerin dolduğunda yakamozlarda
Beni hatırla...

Ahmet TIĞLI 22.12.2011 (Sevgii Merdivenleri)