Ben bir zavallıyım arkadaş,
Her güneş doğuşunda ölen,
Bin defa ölen zavallı.
Umuttur benim tek dayanağım,
Renksizdir rüyalarım arkadaş,
Maviden, yeşilden yoksun.
Niçin gülmediğimi sorma,
Gülmek nedir bilmem ki ben.
Ağlamak arkadaş, ağlamak tesellim.
Boş ver acıma bana düşersem,
Uzatma elini kaldırmak için.
Ben alışığım düşmeye arkadaş,
Bırak kurusun umut ağacım,
Tırnağım yok ki toprağı kazacak.
Varsın solsun kır çiçekleri,
Ben körüm göremem ki onları.
Yaşamın güzelliğinden bahsetme bana,
Ben ölüyorum arkadaş yaşamadan.
Sevmek benim için büyük acı.
Sevilmek fazla lüks zaten bana.
Ben bir defa sevdim arkadaş,
Sadece bir defa tattım sevgiyi.
Sen arkadaş, sen rastlarsan ona,
Anlat, onu nasıl sevdiğimi.
Ve arkadaş ağlama sakın,
Her güneş doğuşunda zavallı,
Bu zavallı insanı hatırla.
(Adana; 1976 Baharı)
Alperen KarakartalKayıt Tarihi : 11.12.2011 01:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alperen Karakartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/11/beni-hatirla-195.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!