Beni Hatırla Şiiri - Ümit Seyhan

Dagların döşünde göverirken bahar,
Dereler boz bulanık akarken yar,
Bulutlar kararıp,eserken rüzgar.
Aç kollarını yağmura,beni hatırla..

Karanlığın tenini açarken ezan,
Seherin dilidir kuşlardan konuşan,
Varsa derinlerde gizli bir duan,
Aç yüreğini Hüda'ya,beni hatırla ..

Benliğinden bir ben sıyrıldığında,
İkiliğin kavgası kızıştığında,
Tüm alem bir bakışa sıkıştığında,
Ver nefesini Sema'ya beni hatırla..

Gidilecek çok yol var derlerse sana.
Nasipsizdir gönülleri sevdadan yana,
Kapını beklenen çalmadığında,
Çal son kez o türküyü,beni hatırla..

Altın kafeste yalnızdır bülbül,
Dikenlerin ucunda açar gonca gül,
Fıtrat sonbahardır yar ise Eylül,
Sararan her yaprakta, beni hatırla..

Gün gölgeleri düşürdüğünde,
Akşam sefaları gülüştüğünde,
Ay ışığı yakamozlarla öpüştüğünde,
Kaldır başını yıldızlara,beni hatırla..

Hayali kış güneşine dönüştüğünde,
Beyazlık aynalara yerleştiğinde,
Müjganlarla figanlar seviştiğinle,
Ilk süzülen damlada beni hatırla..

Pişmanlık elbette insana dair,
Ateşe düşmeden ayrılır mı cevahir?
Yürek mutmainse gönüldür mahir,
Yarım kalmış sevdamda, beni hatırla.

Ayrılığın sonunda kavuşmak haksa
Ne tenhadır Mahşer ne de aksa
Yüreğinin yüreğime bir sözü var ya
Unutma sakın ha,beni hatırla ..

Ümit Seyhan