Beni Hatırla. Şiiri - İsmet Anik

Yetmişaltı hava soğuk
Çankırı'ya ilk yolculuk
Eleleyiz iki çocuk
Yuvasından kuş uçunca
Beni hatırla Zelişim.

Züleyha'msın Zeliş'imsin
Benim ilk ve son eşimsin
Karagözlü Güneşimsin
Karagözler yumulunca
Beni hatırla Zelişim.

Ayşe Fatma Fatih verdin
Ömrünü uğruma serdin
Her halime sabrederdin
Huysuz birini görünce
Beni hatırla Zelişim.

Yıllar törpüledi bizi
Eksiltmedi sevgimizi
Şen eyledin yuvamızı
Kulakların çınlayınca
Beni hatırla Zelişim.

Çoluk, çocuk, torun,tosun
Hepsini gördük hamd'olsun
Çağlayan su tutmaz yosun
Sessiz akan su görünce
Beni hatırla Zelişim.

Gün olurda tek kalırsan
Çık gezmeye bunalırsan
Yağmur altında kalırsan
Sırılsıklam ıslanınca
Beni hatırla Zelişim.

Bir bardak çay aldığında
Pencerenin kenarında
Hayellere daldığında
Gözlerin boş boş bakınca
Beni hatırla Zelişim.

Hergün İkindi vaktinde
Bir şişe de su elinde
Boynu bükük birbiçimde
Su elinde susayınca
Beni hatırla Zelişim.

Cıvıldaşan bir yuvada
Murat aldık bu Dünyada
Kah uykuda kah rüyada
Kolların boşta kalınca
Beni hatırla Zelişim.

Vakit geldi can daraldı
Kök kurudu dal kırıldı
Beni yuttu yer yarıldı
Sessiz sessiz ağlayıca
Beni hatırla Zelişim.

Hakkım verdim helaliyle
Sende hakkın helaleyle
Evlatlara selameyle
Yaşadığın yıl boyunca
Beni hatırla Zelişim.

Birgün sende solacaksın
Ardımsıra geleceksin
Eleleyiz göreceksin
Huzur-u Mahşer olunca
Beni hatırla Zelişim.