Beni Gülüşün Öldürür Sevinçten

Gözlerini aç ey gül! ...
Bir kelebeğin kozasından,
Bir gülün tomurcuğundan sıyrılışında
Çektiği sessiz acıyı bilirim...
Sürme beni sürgünlere.
Yaralanmiş yüreğimi deşme ey gül!
Nice zamandır incindim, yandım,
Piştim sevgi yollarında...
Düştüm ardınca bir kelebeğin...
Beni uzaklaştığım sevgi yollarına taşır diye.
Sabrımı düşlere, enişlere, yokuşlara böldüm....
Çıkarmıyım diye ak günelere?
Sahi çıkarmıyım, gülermiyim ey gül? .
Sende mi korkuyorsun sevmekten ey gül...
Bensizlikse yaşamak istediğin,
Yüzüme gül, sadece yüzüme gül, ey gül!
Beni ancak gülüşün öldürür...
Sevinçten....
Böyle ölüşün hakkını çok görme bana
Ey gül! ! !