Beni Götürürken Bırak Şiiri - İsmet Aci

Düşüp gelmek istemem gülüşün arkasına.
Beni, götürürken bırak.
Dumanlıdır yarattığın dağların doruğu,
Sisler içinde kalırsa yüreğim,
Parçalanır sen görmesen de,
Beni götürürken bırak.
Gözlerim güler, ateşlerde kaldığında duygularım,
Yanarım her gecenin ayazında,
Sabah uçar içimde ne varsa düne dair,
Beni götürürken bırak.
Var say ki kimsesiz değilim,
Var say ki bildiğinim,
Ellerimin içine sıkışmış,
Benim,
Dokunma, dokunma ne varsa yazılmamış kalsın içimde,
Sabaha uzanan gecelerden çalma beni,
Okur gibi kendimi, okuduğum sayfalarda kal,
Beni götürürken bırak
Bırak beni, dönülmez olmasın
Gittiğim neresi ise.
Bir daha söyleyemem geç kalırım inan.
Beni götürürken bırak.
İstanbul