Beni bu hallere getirdi yarim.
Utanmayı bilip halim sormasın.
Boynum bükük halde gezdirdi yarim
Utanmayı bilip beni görmesin.
Her zaman ağlattı gülmedi yüzüm
Sevdasız olmadı dediğim sözüm
Aşkla bakışmayı bilmedi gözüm.
Utanmayı bilip beni görmesin.
Dertlerim bir iken binbiri buldu
Sevdiğim canımdan bezdiren oldu.
Yaşadığım hayat çileyle doldu
Utanmayı bilip beni görmesin.
Gözlerimden yaşı silmeyen oldum.
Kafamdan saçımı tutamça yoldum
Sevdiğim cananla kalmayan oldum
Utanmayı bilip beni görmesin.
Firsatiyim derim bu nasıl kader.
Çektiği çileyi yaradana der.
Sevdiğim canan gönlüm etti heder.
Utanmayı bilip beni görmesin.
Kayıt Tarihi : 25.1.2017 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/25/beni-gormesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!