Yine sensizliğin kadehi vardı
Önünde demişler beni görenler
Çıkmaz bir sevdaydı bitirdi, yordu
Anında demişler beni görenler...
Dünya denen küre ateşmiş, kormuş
Bir duyan olmamış bağırmış durmuş
Nice hicran, keder, gam, tasa, örmüş
Dününde demişler beni görenler..
Yağmur örselemiş, sel örselemiş
Rüzgar örselemiş, yel örselemiş
Bir vefasız hain, kul örselemiş
Yanında demişler beni görenler...
Boşuna aldanmış, boşuna yanmış
Şeytanı meğerse bir melek sanmış
Nihayet serseri bir kula dönmüş
Sonunda demişler beni görenler.
Kayıt Tarihi : 23.6.2019 07:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Ata](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/23/beni-gorenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!