Beni gömdüğün dipsiz çukur içimden

.

yerle bir ettin
susuzluktan çatlamış toprakla bir

yağmurunla yaptın bunu
gürül gürül bir ırmakken yaptın
çığlıklar tıkayıp kurumuş boğazıma
öylece yaptın
gelişinle yaptın
gülüşünle
susup gidişinle yaptın

kalbine sığındığım en korkunç anda
ayakta duracak güç
kaçacak yer bulamadığım
o en meşum zamanda
içimde idam sehpaları kurdun
hepsine tekmeyi ben vurdum

yüzlerce ben sallandı
canım kesildi
yüzlerce yüzümden yüzüm silindi
son arzusuz
son bakışsız
son sözsüz
yüzlerce
yüzsüz
sallandı

kimse gelmedi almaya
canımı
ben verdim
ben verdim
ben
verdim

gidecek yerim yokken yetişmeye çalışan yalanlar söyledim
gittim kimseye
iyi gözle bakamadım dünyaya
göremedim görmek istediğimden başka

başka
lafın gelişine kurdum cümlelerimi
gidişini umursamaz göründüm
anlamadılar
anlamazlar
anlamasınlar

başka
uyumak istedim çokça
görmemek için
görüneni
uyuyamadım
uyusam görürdüm belki
rüyasız kaldım

başka
zamanı saydım
tik tak tik tak
saydım
saydıkça uzuyor
uzuyor ve kısalıyordu

başka
sonradan anlamalar
geç kalmalar
güç olmalar
hiç oldu
hiç
olmamış oldu

son
ra
siyahın gölgesiyle tutuldu güneş
bir daha bırakmadı
karanlığın çağı böyle başladı